Polskie Towarzystwo Polityki Społecznej w ramach obchodów jubileuszu 100-lecia polityki społecznej w Polsce zorganizowało uroczyste seminarium naukowe połączone z wręczeniem osobom i instytucjom, które znacząco przyczyniły się do rozwoju teorii i praktyki polityki społecznej, medalu im. Edwarda Abramowskiego. Uroczystość odbyła się 16 listopada w restauracji „Kuźnia Kulturalna” w Warszawie.

Jako pierwszy uhonorowany medalem został nestor naszego środowiska prof. dr hab. Antoni Rajkiewicz. Pan Profesor medal odebrał we własnym mieszkaniu z rąk prezesa i wiceprezesa ZG PTPS. Podczas godzinnej rozmowy prof. Rajkiewicz opowiadał o złożonym dorobku i dokonaniach patrona medalu, historii polityki społecznej w Polsce, różnych wydarzeniach i postaciach, które zostawiły ślad w naszym środowisku i bliskiej nam dyscyplinie. Pośród kluczowych wyzwań, jakie wg Pana Profesora stoją przed polską polityką społeczną, lokuje się przede wszystkim dążenie do rozwijania oferty wysokiej jakości usług społecznych i budowanie warunków do skutecznego, adekwatnego do potrzeb i profesjonalnego dostarczania obywatelom różnych kategorii usług. Dla środowiska polityków społecznych ważne będzie, zdaniem Pana profesora, rozwijanie solidaryzmu i relacji – międzyinstytucjonalnych, międzyśrodowiskowych i międzypokoleniowych. Z kolei, obchodzący w tym roku 96 rocznicę urodzin prof. Rajkiewicz, zapytany o receptę na długie i szczęśliwe życie, wskazywał tu na trzy istotne kwestie: spolegliwość (bycie godnym zaufania, wrażliwość i życzliwość), familiaryzm (budowanie i podtrzymywanie silnych więzi rodzinnych) oraz pracę (rzetelnie bez dróg na skróty i kombinatorstwa). Ta niezwykle ciepła i pouczająca rozmowa była znakomitym rozpoczęciem naszego wspólnego świętowania.

Na początku gali, która zgromadziła ponad stu członków naszego środowiska prof. Mirosław Grewiński – prezes ZG PTPS przedstawił podstawowe fakty z ostatnich 100-lat teorii i praktyki polityki społecznej w Polsce, historię naszego Towarzystwa oraz ogólnie zasygnalizował kontekst przyznawania medalu im. E. Abramowskiego. W dalszej części obrad para prowadzących galę – czyli rzeczony prof. Grewiński i dr Beata Samoraj-Charitonow zaprosili prof. Ryszarda Szarfenberga do przedstawienia sylwetki patrona medalu – Edwarda Abramowskiego. Profesor Szarfenberg przed laty przygotował pracę magisterską poświęconą właśnie Abramowskiemu a następnie w swojej pracy badawczej wielokrotnie sięgał do myśli tego myśliciela i działacza. W swojej prezentacji prof. Szarfenberg kreślił złożony rys Abramowskiego jako działacza społecznego, polityka i naukowca, a który to nie doczekał wolnej Polski (zmarł w czerwcu 1918 r.). Z jednej strony prelegent podkreślał właściwe Abramowskiemu postulaty dążenia do rewolucji socjalistycznej pod hasłem kreowania socjalizmu bezpaństwowego, z drugiej zaś eksponował wiele innych idei, które wyrażały się w działalności patrona medalu – postulaty oddolnego wpływania na zmiany społeczne, solidaryzm, kooperatywizm, czy spółdzielczość, ale także oddziaływanie na innych badaczy. Zdaniem prelegenta, gdyby jednak Abramowski doczekał wolności, to zrobiłby wszystko, aby w wolnym kraju rozwijać procesy rozwojowe i służyć zmianie oraz samozaradności obywateli. W dyskusji zasygnalizowane przez prof. Szarfenberga wątki były dalej rozwijane m.in. przez prof. Adama Kurzynowskiego a konkluzje z dyskusji wiodły do tezy, że ta niejednoznaczna, nieszablonowa, ale i zasłużona postać jest godnym patronem medalu przyznawanego przez PTPS.

Dalsza część gali uwzględniała przeplatające się panele eksperckie oraz uroczyste dekoracje medalem i pamiątkowym dyplomem, potwierdzającym przyznanie tego odznaczenia za wielowymiarowe zasługi dla polskiego społeczeństwa w obszarze polityki społecznej. Warto zaznaczyć, że jako pierwsze nagrodzone zostały zmarłe niedawno osoby, wyróżnione medalem przez PTPS – prof. Elżbieta Kryńska oraz Piotr Pawłowski. Odznaczenia odebrali w imieniu laureatów ich bliscy. Prowadzący galę przedstawiali zasługi wszystkich laureatów, tak, że mieliśmy okazję wsłuchać się bogactwo dorobu członków naszego środowiska. W ramach naukowych dyskusji, w pierwszym panelu pt. „Refleksje na temat 100-lecia nauki o polskiej polityce społecznej” moderowanym przez prof. Grażynę Firlit-Fesnak i prof. Jerzego Krzyszkowskiego głos zabrali prof. Julian Auleytner, prof. Stanisława Golinowska, prof. Piotr Błędowski oraz prof. Kazimierz Frieske. Drugi panel, moderowany przez Prof. Barbarę Rysz-Kowalczyk i prof. Cezarego Żołędowskiego pt. „Refleksje na temat 100-lecia praktyki polskiej polityki społecznej” uwzględniał wypowiedzi prof. Gertrudy Uścińskiej, prof. Krzysztofa Piątka, prof. Barbary Szatur-Jaworskiej praz prof. Andrzeja Rączaszka. Ostatni panel był przestrzenią do refleksji dla tzw. „młodych polityków społecznych” (choć szybko uczestnicy uznali, że podział na „aż tak bardzo młodych i po prostu młodych” byłby tu bardziej adekwatny) i zatytułowany był: „Przyszłość polityki społecznej oczami młodych” a moderowany był przez dr hab. Annę Kurowską oraz prof. Arkadiusza Karwackiego. Wypowiedzi wszystkich panelistów budziły namysł i kreowały dyskusję wśród zebranych uczestników gali.

Po części naukowej goście imprezy spędzili kilka godzin na wspólnej kolacji. W toaście prezesi ZG PTPS życzyli środowisku solidaryzmu i poszukiwania pomysłów na wspólną aktywność i integrację, czego wyrazem mogłaby być żywa debata oparta na gruntownej znajomości swoich tekstów naukowych i poddawaniu ich opinii we własnych pracach. Środowisko, które czyta swoje opracowania i o nich dyskutuje zachowuje dzięki temu swoją tożsamość. Kolację umilił występ Bogdana Hołowni i Chrisa Schittulli, którzy zagrali i zaśpiewali polskie i francuskie standardy.

Dyskusje kuluarowe, żywe rozmowy przy kolacji wypełniły dalszy czas zebranym. Snuto refleksje na temat zmian w nauce w kontekście tożsamości środowiska polityków społecznych, dyskutowano o aktualnie realizowanych projektach badawczych, o planach na przyszłość, ale i o codziennym życiu. Jak to dobrzy znajomi po okresie nie widzenia się wzajemnie… To był niewątpliwie czas, które potrzebowaliśmy – bez zadęcia celebrowaliśmy więzi, które są nam bliskie. Obyśmy częściej mieli szansę tak pięknie pobyć razem.

Dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022 w ramach Programu Dotacyjnego „Niepodległa”